Μεγαλύτερη απάτη απο τον έρωτα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

Αν κοιτάξουμε ανάμεσα στον κόσμο θα βρούμε σίγουρα ανθρώπους που έχουν καεί απο τον έρωτα....γιατί ενώ έχουμε ήδη γνωρίσει τις πτυχές ενός έρωτα επιμένουμε να θέλουμε να ψάχνουμε για το άλλο μας μισό;; Μαζοχιστική τάση κατά τη γνώμη μου...Εκεί που αρχίζεις να κάνεις όνειρα που επιθυμείς να τα εκπληρώσεις με τον "μεγάλο" σου έρωτα, εσύ κανονίζεις και η μοίρα σου γελάει γιατί έχει κανονίσει άλλα σχέδια για σένα...Έστω λοιπόν ότι γνωρίζεις έναν άνθρωπο, αρχίζεις να βγαίνεις, τον ερωτεύεσαι, βλέπεις ανταπόκριση και θέλεις να συνεχίσεις...Κάνεις λοιπόν μια σχέση που βασίζεται στον έρωτα! Στη συνέχεια, τους πρώτους μήνες πάντα, η ζωή σου είναι μέσα σε μια μεγάλη κόκκινη καρδιά με πολλά αρκουδάκια γύρω γύρω για να ολοκληρώσουν τα συναισθήματα που νιώθεις. Περνάς καλά (στην αρχή ξαναλέω!), κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν με τον άνθρωπό σου και προσεγγίζεις για πρώτη φορά τον όρο της ευτυχίας όπως ποτέ πριν.....Εκεί ακριβώς που θεωρείς ότι όλος ο κόσμος είναι δικός σου αρχίζουν τα όργανα...Ανούσιες αιτίες μπορούν να πυροδοτήσουν ώρες συζητήσεων που όλες φυσικά καταλήγουν στο κενό γιατί ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να συνενοηθείς με τον "άνθρωπό σου" επείδη τώρα που τελειώσαν οι καρδούλες, οι αγκαλίες και όλα τα σχετικά, δεν μπορείς να σκεφτείς αν είχες κάνει ποτέ έστω και μια σημαντική συζήτηση με αυτόν τον άνθρωπο. Τσακωμοί, γκρίνιες και μουρμούρα συμπληρώνουν τη πάλαι ποτέ παραδεισένια εικόνα που είχες φανταστεί τον έαυτό σου με τον έρωτά σου. Τώρα μπορούμε να μιλήσουμε για την προσωπική κόλαση στην οποία παλεύεις μόνος σου γιατί το άλλο σου μισό σε κατηγορεί ότι εσύ φταις που φτάσατε ως εκεί, εσύ φταις που δεν είσαι όλη μέρα με το χαμόγελο στα χείλη και με το καλό λόγο στο στόμα. Φυσικά και εσύ φταις που δεν τα παράτησες όλα για να εκπληρώνεις κάθε επιθυμία του Σείχη!Φταις που προτίμησες να είσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου και συνεπής στη σχέση σου αντί να αφιερώσεις (τα πάντα;) στη σχέση σου και να συνειδητοποιήσεις μετά απο λίγο καιρό οτι αυτά που είχες παρατήσεις τώρα γίναν ένα πελώριο βουνό που σε απειλεί!Κατηγορίες εξαπωλύονται και απο τα 2 στρατόπεδα γιατί ο καθένας υποστηρίζει τις δικές του απόψεις και αρνείται πεισματικά να ακούσει και να δεχτεί αυτά που λέει ο άλλος...Κάνεις μια προσπάθεια να σώσεις κάτι απο αυτόν το Τιτανικό που είναι έτοιμος να σε βυθίσει στον πάτο και συνειδητοποιείς οτι είναι ζήτημα χρόνου για να λήξεις αυτή τη σχέση και να βγεις στην επιφάνεια για να αναπνεύσεις...να πάρεις τον αέρα που τόσο καιρό σε αυτή τη σχέση σου είχε λείψει.... Λέγοντας όλα αυτά θέλω να καταλήξω ότι καλύτερα να είσαι μόνος σου και να ξέρεις τι θέλεις να πετύχεις παρά να είσαι εγκλωβισμένος σε έναν δεσμό που σε κρατάει δεμένο και τυφλό....δεμένος γιατί ενώ ξέρεις ότι δεν πάει πουθενά αυτό το εγχείρημα εσύ το συνεχίζεις και τυφλός που δεν το είχες δει απο την αρχή....τα αρνητικά δεν φαίνονται απο την αρχή, έχουν την τιμή να έρχονται αργοπωρημένα στη μεγάλη γιορτή του έρωτα....Τώρα που νομίζεις οτι έχεις δώσει τα πάντα, τώρα που έχεις ρίξει τόσα δάκρυα για κάποιον που σου το λέει οτι δεν τα αξίζει, τώρα τι κάνεις;; Συνεχίζεις με την ελπίδα οτι θα σώσεις το καράβι απο το βούλιαγμα ή το βοηθάς να πάει να αναπαυτεί στο βυθό μια ώρα νωρίτερα;;;

ποιός πιστεύει οτι το κουτσομπολιό φέρνει ευτυχία;;

Ποιός θα πίστευε οτι το κουτσομπολιό και η συζήτηση για ανούσια θέματα θα μπορούσε να φέρει δυστυχία;;;Και όμως είναι αλήθεια οτι οι ρηχές συζητήσεις δεν προσφέρουν κάτι και δεν μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα. Αντίθετα οι σοβαρές συζητήσεις μπορούν να μας χαροποιήσουν στο τέλος της ημέρας. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Psychological Science προέκυψε ότι απο τους εθελοντές που συμμετείχαν τα ποσοστά είχαν ως εξής :

25% ένιωσε χαρούμενο που δεν έμεινε μόνο του έστω και για κάποια ώρα

70% πέρασε την ώρα του μιλώντας, συνδέοντας τη συζήτηση με την ευτυχία

Πηγή: troktiko.blogspot.com

Η έρευνα μιλάει απο μόνη της....Είναι σημαντικό να έχεις δίπλα σου άτομα που να τα εμπιστεύεσαι και να μπορείς να συζητήσεις σοβαρά μαζί τους.. Όλοι μπορούμε να είμαστε κουτσομπόληδες αλλά έτσι δεν κάνουμε τίποτα παραπάνω απο το να σχολιάζουμε τις ζωές των άλλων. Τα προβλήματα που μας απασχολούν δεν λύνονται έτσι. Μόνο αφού μοιραστούμε το πρόβλημά μας, θα νιώσουμε καλύτερα. Η συζήτηση είναι το μέσω που μπορεί να λύσει κάθε πρόβλημα.