Λογική ή συναίσθημα;;

Λογική ή συναίσθημα;;;

Σε πολλές περιπτώσεις ίσως έχει χρειαστεί να αναρωτηθούμε αν πρέπει να επικρατήσει η λογική μας ή το συναίσθημα॥Γιατί το ένα πρέπει να επικρατήσει του άλλου και δεν γίνεται απλά να συνδυαστούν;;;

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ δύσκολες και οφείλουμε να γνωρίζουμε οτι τίποτα δεν είναι ότι φαίνεται... για να καταλάβουμε τον άλλο ίσως χρειαστεί να περάσουν μήνες ίσως και χρόνια και μπορεί ακόμα να έχουμε την αίσθηση ότι δεν γνωρίζουμε καλά τον συνάνθρωπό μας... Τι γίνεται όμως όταν είμαστε διχασμένοι ανάμεσα σε δύο άτομα τα οποία το ένα το αγαπάμε και είμαστε ερωτευμένοι μαζί του ενώ στο άλλο μπορούμε να στηριχτούμε γνωρίζοντας ότι δεν θα μας προδόσει;;

Το ρίσκο είναι μεγάλο και σίγουρα πρέπει να υπάρξει μια περίοδος κατά την οποία θα ζυγίσουμε τα πράγματα για να καταλήξουμε στη σωστή απόφαση। Δεν είναι καθόλου εύκολο να βάλεις στη ζυγαριά τα συναισθήματα με τη λογική। Σε κανονικές συνθήκες αυτά θα έπρεπε να είναι ισάξια αλλά στην αντίθετη περίπτωση τι γίνεται;;

Η λογική δεν μπορεί να προσφέρει τα δυνατά συναισθήματα που προσφέρει η καρδιά αλλά μπορεί να προσφέρει σταθερότητα και σιγουριά। Αντίθετα η καρδιά μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα, να σε κάνει να νιώθεις πως πετάς!! Το μόνο μελανό σημείο στην όλη ιστορία είναι ότι ξαφνικά μπορεί να βρεθείς απο τα ψηλά στα χαμηλά και να αναρωτιέσαι "γιατί;;"। Τυχαίο είναι οτι ποτέ άνθρωποι που παντρευτήκαν απο κεραυνοβόλο έρωτα χωρίσαν σχεδόν αμέσως μόλις έβαλαν τη λογική ανάμεσα στη σχέση τους;

Περιπέτεια ή σταθερότητα λοιπόν;;;

Το καλύτερο φυσικά είναι η επικράτηση και των δύο αυτών συστατικών στοιχείων των σχέσεων διότι με τη λογική θα εμπιστεύεσαι στον άλλο και με την καρδιά θα τον νιώθεις, θα τον νοιάζεσαι, θα πονάς μαζί του, θα χαίρεσαι μαζί του...

Είναι στο χέρι μας λοιπόν και στον χαρακτήρα μας να αποφασίσουμε για το μέλλον μας। Η μονοδρόμηση είτε του συναισθήματος είτε της λογικής καταλήγει σε αδιέξοδο। Αμοιβαία επικράτηση χρειάζεται...

Τελικά , ζούμε τις αποφάσεις μας και τις επιλογές μας....

Υπάρχει το "για πάντα";;;

Όταν ξεκινάμε να κάνουμε μια σχέση είμαστε τόσο χαρούμενοι που πετάμε ουσιαστικά στα σύννεφα και πιστεύουμε οτι θα μείνουμε μαζί με τον άλλο για πάντα....τι εννοούμε όμως όταν λέμε για πάντα;;;

Για να μπορέσεις να μείνεις "αιώνια" με τον άλλο πρέπει αφενώς να το θέλεις εσύ και αφετέρου να το θέλει το ταίρι σου। Στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτή η υπόσχεση αγάπης καταρρέει και το μόνο που μένει είναι η προδοσία αυτών των δύο λέξεων। Φέτος, έτος २०१०, έχουν γίνει οι απίστευτοι χωρισμοί। Ο κόσμος χωρίζει γιατί δεν μπορεί να συμβιώσει και να επικοινωνήσει με τον άνθρωπο που νόμιζε ότι τον ολοκλήρωνε και τον γέμιζε। Ο παράδεισος αποδείχτηκε ένα ψέμα και το πρώην ζευγάρι ξανοίγεται στο κυνήγι νέων εμπειριών και νέων συντρόφων।

Πως όμως διασφαλίζεται η ευτυχία;; Πως γνωρίζουμε ότι αυτός που θα είμαστε μαζί του θα είναι ο ένας που θα μείνει "για πάντα" μαζί μας;;;

Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να διασφαλιστεί και είναι πολύ ουτοπικό να πιστεύουμε ότι υπάρχει η απόλυτη ευτυχία। Στιγμές ευτυχίας υπάρχουν αλλά η απόλυτη και ουσιαστική ευτυχία που την ζεις κάθε στιγμή δεν μπορεί να υπάρξει। Δεν είναι όλα ρόδινα και ονειρικά।

Το για πάντα ήταν, είναι και θα παραμείνει η υπόσχεση δύο ερωτευμένων που κανείς δεν πρόκειται να εγγυηθεί ότι θα διατηρηθεί και θα ισχύει για πάντα... Μόνο με την ισχυρή θέληση, υποχώρηση και αγάπη μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο....δύκολο εγχείρημα αλλά αμα είσαι με έναν άνθρωπο που αξίζει, δεν είναι χαμένος κόπος...