Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

ATHENS METRO MALL!!!


Το Athens Metro Mall άνοιξε τις πόρτες τους στις 30 Νοεμβρίου 2010!! Ένα απο τα μεγαλύτερα ατού του πέρα απο την ιδιότητά του είναι και η τοποθεσία του, ακριβώς έξω απο το μετρό του Αγίου Δημητρίου...Με 85 καταστήματα και 18 χώρους εστίασης δεν είναι απλά ένα εμπορικό κέντρο αλλά και ένα μέρος ψυχαγωγίας. Τα καταστήματα του ανταποκρίνονται σε όλους τους καταναλωτές και οι χώροι του mall που συνδυάζουν το άφθονο φως με το υγρό και το πράσινο στοιχείο βγάζουν τον επισκέπτη απο την καθημερινότητά του και τον ταξιδεύουν σε ένα άλλο διαφορετικό μέρος...

Top 10 Groups 4 me!!!!!!


1) Nightwish - Tarja Turunen

2) Within Temptation

3) Lacuna Coil

4) Apocalyptica

5) After Forever

6) Children Of Bodom

7) In Flames

8) Opeth

9) Metallica

10) Scorpions

Top 10 Movies 4 me!!!!


1) The prestige

2) Brothers Grimm

3) Illuminati - The DaVinci Code - Inferno

4) Pirates of the Carribean

5) Στα ίχνη του χαμένου θησαυρού 1&2

6) Ο μάγος του Αιζενχάιμ

7) Harry Potter (all the series)

8) Now you see me

9) Ο κύκλος των χαμένων ποιητών

10) Phantom of the Opera

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Απίστευτο βιντεάκι αφιερωμένο στα λεωφορεία της Πάτρας!!!


Τα παιδιά που το έφτιαξαν έχουν απόλυτο δίκιο!!!Τέτοια και χειρότερα τραβάμε για να πάμε στο πανεπιστήμιο!!


Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Ευτυχία vs Δυστυχία.....

Πόσο μικρή μπορεί να είναι η απόσταση που χωρίζει αυτά τα δύο συναισθήματα;; Μπορούμε να αποφύγουμε τα γεγονότα που ξέρουμε εξ' ορισμού ότι είναι βλαβερά για τη συναισθηματική μας υγεία;;

Καλώς ή κακώς είμαστε αναγκασμένοι να μη γνωρίζουμε το μέλλον μας και έτσι δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε το τι θα μας συμβεί αργότερα....Ελπίζουμε, υπομένουμε αλλά πάντα στο τέλος κάτι θα μας πληγώσει.....Πόσο δύσκολο είναι να βρούμε έναν άνθρωπο που να μας παρέχει μόνο αυτά που χρειαζόμαστε για να πετύχουμε την ύψιστη συναισθηματική μας ανάγκη;;

Το ιδανικό πρότυπο ανθρώπου δεν υφίσταται, και φυσικά δεν μπορεί να διαμορφωθεί απο εμάς... Μερικά πράγματα και πράξεις που εμείς θεωρούμε σωστά για τον άλλο μπορεί να είναι λάθος και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα και φυσικά το αρνητικά φορτισμένο συναίσθημα που αναφέρθηκε στην αρχή.....


Μήπως τελικά αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά την ευτυχία άντρες/γυναίκες;;;;;Μήπως η ανατομία μας, η ψυχοσύνθεσή μας είναι τόσο διαφορετική που δυσκολευόμαστε να ευτυχίσουμε παρέα;;;;Γιατί χωρίζουν οι άνθρωποι;;;;;Γιατί δεν έχουν βρει ας πούμε την ευτυχία που θα τους κρατούσε μια ολόκληρη ζωή......


Δεν μπορώ επίσης να εξηγήσω το όλο θέμα με τις παραχωρήσεις.....Παραχωρείς διάφορα πράγματα μόνο και μόνο για να επικρατήσει μια γαλήνη και στο τέλος συνειδητοποιείς, αν δεν το άξιζε το άτομο που του παραχωρήσες πράγματα που ήταν αδιανόητα για εσένα πρωτύτερα, ότι όλα είναι εικονικά και φτιαχτά για να οικοδομήσεις ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα θεμελιώσεις μια υγιή σχέση...Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, είναι απλά άνθρώπων έργα, που επιδιώκουν να ζήσουν όσο καλύτερα μπορούν με τον άνθρωπο που επέλεξαν....


Η ευτυχία είναι στο χέρι μας γιατί όπως λέει και ο σοφός λαός μας "μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα"....μην περιμένεις απο τους άλλους να φροντίσουν για εσένα...Μόνο οι πολύ δικοί μας άνθρωποι και ελάχιστοι (μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού) φίλοι θέλουν το καλό μας και δεν προσπαθούν να σκάψουν τον λάκο μας. Η ευτυχία είναι το αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων...Αν δούμε και αυτή τη θεώρηση και απο θρησκευτική πλευρά τότε ο καλός ο άνθρωπος ανταμείβεται ενώ ο κακός πάει στην κόλαση...Οι επιλογές μας και ο τρόπος που θα τις αξιοποιήσουμε δύνανται να μας επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.....

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Λογική ή συναίσθημα;;

Λογική ή συναίσθημα;;;

Σε πολλές περιπτώσεις ίσως έχει χρειαστεί να αναρωτηθούμε αν πρέπει να επικρατήσει η λογική μας ή το συναίσθημα॥Γιατί το ένα πρέπει να επικρατήσει του άλλου και δεν γίνεται απλά να συνδυαστούν;;;
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ δύσκολες και οφείλουμε να γνωρίζουμε οτι τίποτα δεν είναι ότι φαίνεται... για να καταλάβουμε τον άλλο ίσως χρειαστεί να περάσουν μήνες ίσως και χρόνια και μπορεί ακόμα να έχουμε την αίσθηση ότι δεν γνωρίζουμε καλά τον συνάνθρωπό μας... Τι γίνεται όμως όταν είμαστε διχασμένοι ανάμεσα σε δύο άτομα τα οποία το ένα το αγαπάμε και είμαστε ερωτευμένοι μαζί του ενώ στο άλλο μπορούμε να στηριχτούμε γνωρίζοντας ότι δεν θα μας προδόσει;;
Το ρίσκο είναι μεγάλο και σίγουρα πρέπει να υπάρξει μια περίοδος κατά την οποία θα ζυγίσουμε τα πράγματα για να καταλήξουμε στη σωστή απόφαση। Δεν είναι καθόλου εύκολο να βάλεις στη ζυγαριά τα συναισθήματα με τη λογική। Σε κανονικές συνθήκες αυτά θα έπρεπε να είναι ισάξια αλλά στην αντίθετη περίπτωση τι γίνεται;;
Η λογική δεν μπορεί να προσφέρει τα δυνατά συναισθήματα που προσφέρει η καρδιά αλλά μπορεί να προσφέρει σταθερότητα και σιγουριά। Αντίθετα η καρδιά μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα, να σε κάνει να νιώθεις πως πετάς!! Το μόνο μελανό σημείο στην όλη ιστορία είναι ότι ξαφνικά μπορεί να βρεθείς απο τα ψηλά στα χαμηλά και να αναρωτιέσαι "γιατί;;"। Τυχαίο είναι οτι ποτέ άνθρωποι που παντρευτήκαν απο κεραυνοβόλο έρωτα χωρίσαν σχεδόν αμέσως μόλις έβαλαν τη λογική ανάμεσα στη σχέση τους;
Περιπέτεια ή σταθερότητα λοιπόν;;;
Το καλύτερο φυσικά είναι η επικράτηση και των δύο αυτών συστατικών στοιχείων των σχέσεων διότι με τη λογική θα εμπιστεύεσαι στον άλλο και με την καρδιά θα τον νιώθεις, θα τον νοιάζεσαι, θα πονάς μαζί του, θα χαίρεσαι μαζί του...

Είναι στο χέρι μας λοιπόν και στον χαρακτήρα μας να αποφασίσουμε για το μέλλον μας। Η μονοδρόμηση είτε του συναισθήματος είτε της λογικής καταλήγει σε αδιέξοδο। Αμοιβαία επικράτηση χρειάζεται...
Τελικά , ζούμε τις αποφάσεις μας και τις επιλογές μας....







Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Υπάρχει το "για πάντα";;;


Όταν ξεκινάμε να κάνουμε μια σχέση είμαστε τόσο χαρούμενοι που πετάμε ουσιαστικά στα σύννεφα και πιστεύουμε οτι θα μείνουμε μαζί με τον άλλο για πάντα....τι εννοούμε όμως όταν λέμε για πάντα;;;
Για να μπορέσεις να μείνεις "αιώνια" με τον άλλο πρέπει αφενώς να το θέλεις εσύ και αφετέρου να το θέλει το ταίρι σου। Στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτή η υπόσχεση αγάπης καταρρέει και το μόνο που μένει είναι η προδοσία αυτών των δύο λέξεων। Φέτος, έτος २०१०, έχουν γίνει οι απίστευτοι χωρισμοί। Ο κόσμος χωρίζει γιατί δεν μπορεί να συμβιώσει και να επικοινωνήσει με τον άνθρωπο που νόμιζε ότι τον ολοκλήρωνε και τον γέμιζε। Ο παράδεισος αποδείχτηκε ένα ψέμα και το πρώην ζευγάρι ξανοίγεται στο κυνήγι νέων εμπειριών και νέων συντρόφων।
Πως όμως διασφαλίζεται η ευτυχία;; Πως γνωρίζουμε ότι αυτός που θα είμαστε μαζί του θα είναι ο ένας που θα μείνει "για πάντα" μαζί μας;;;
Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να διασφαλιστεί και είναι πολύ ουτοπικό να πιστεύουμε ότι υπάρχει η απόλυτη ευτυχία। Στιγμές ευτυχίας υπάρχουν αλλά η απόλυτη και ουσιαστική ευτυχία που την ζεις κάθε στιγμή δεν μπορεί να υπάρξει। Δεν είναι όλα ρόδινα και ονειρικά।
Το για πάντα ήταν, είναι και θα παραμείνει η υπόσχεση δύο ερωτευμένων που κανείς δεν πρόκειται να εγγυηθεί ότι θα διατηρηθεί και θα ισχύει για πάντα... Μόνο με την ισχυρή θέληση, υποχώρηση και αγάπη μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο....δύκολο εγχείρημα αλλά αμα είσαι με έναν άνθρωπο που αξίζει, δεν είναι χαμένος κόπος...

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Μεγαλύτερη απάτη απο τον έρωτα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

Αν κοιτάξουμε ανάμεσα στον κόσμο θα βρούμε σίγουρα ανθρώπους που έχουν καεί απο τον έρωτα....γιατί ενώ έχουμε ήδη γνωρίσει τις πτυχές ενός έρωτα επιμένουμε να θέλουμε να ψάχνουμε για το άλλο μας μισό;; Μαζοχιστική τάση κατά τη γνώμη μου...Εκεί που αρχίζεις να κάνεις όνειρα που επιθυμείς να τα εκπληρώσεις με τον "μεγάλο" σου έρωτα, εσύ κανονίζεις και η μοίρα σου γελάει γιατί έχει κανονίσει άλλα σχέδια για σένα...Έστω λοιπόν ότι γνωρίζεις έναν άνθρωπο, αρχίζεις να βγαίνεις, τον ερωτεύεσαι, βλέπεις ανταπόκριση και θέλεις να συνεχίσεις...Κάνεις λοιπόν μια σχέση που βασίζεται στον έρωτα! Στη συνέχεια, τους πρώτους μήνες πάντα, η ζωή σου είναι μέσα σε μια μεγάλη κόκκινη καρδιά με πολλά αρκουδάκια γύρω γύρω για να ολοκληρώσουν τα συναισθήματα που νιώθεις. Περνάς καλά (στην αρχή ξαναλέω!), κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν με τον άνθρωπό σου και προσεγγίζεις για πρώτη φορά τον όρο της ευτυχίας όπως ποτέ πριν.....Εκεί ακριβώς που θεωρείς ότι όλος ο κόσμος είναι δικός σου αρχίζουν τα όργανα...Ανούσιες αιτίες μπορούν να πυροδοτήσουν ώρες συζητήσεων που όλες φυσικά καταλήγουν στο κενό γιατί ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να συνενοηθείς με τον "άνθρωπό σου" επείδη τώρα που τελειώσαν οι καρδούλες, οι αγκαλίες και όλα τα σχετικά, δεν μπορείς να σκεφτείς αν είχες κάνει ποτέ έστω και μια σημαντική συζήτηση με αυτόν τον άνθρωπο. Τσακωμοί, γκρίνιες και μουρμούρα συμπληρώνουν τη πάλαι ποτέ παραδεισένια εικόνα που είχες φανταστεί τον έαυτό σου με τον έρωτά σου. Τώρα μπορούμε να μιλήσουμε για την προσωπική κόλαση στην οποία παλεύεις μόνος σου γιατί το άλλο σου μισό σε κατηγορεί ότι εσύ φταις που φτάσατε ως εκεί, εσύ φταις που δεν είσαι όλη μέρα με το χαμόγελο στα χείλη και με το καλό λόγο στο στόμα. Φυσικά και εσύ φταις που δεν τα παράτησες όλα για να εκπληρώνεις κάθε επιθυμία του Σείχη!Φταις που προτίμησες να είσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου και συνεπής στη σχέση σου αντί να αφιερώσεις (τα πάντα;) στη σχέση σου και να συνειδητοποιήσεις μετά απο λίγο καιρό οτι αυτά που είχες παρατήσεις τώρα γίναν ένα πελώριο βουνό που σε απειλεί!Κατηγορίες εξαπωλύονται και απο τα 2 στρατόπεδα γιατί ο καθένας υποστηρίζει τις δικές του απόψεις και αρνείται πεισματικά να ακούσει και να δεχτεί αυτά που λέει ο άλλος...Κάνεις μια προσπάθεια να σώσεις κάτι απο αυτόν το Τιτανικό που είναι έτοιμος να σε βυθίσει στον πάτο και συνειδητοποιείς οτι είναι ζήτημα χρόνου για να λήξεις αυτή τη σχέση και να βγεις στην επιφάνεια για να αναπνεύσεις...να πάρεις τον αέρα που τόσο καιρό σε αυτή τη σχέση σου είχε λείψει.... Λέγοντας όλα αυτά θέλω να καταλήξω ότι καλύτερα να είσαι μόνος σου και να ξέρεις τι θέλεις να πετύχεις παρά να είσαι εγκλωβισμένος σε έναν δεσμό που σε κρατάει δεμένο και τυφλό....δεμένος γιατί ενώ ξέρεις ότι δεν πάει πουθενά αυτό το εγχείρημα εσύ το συνεχίζεις και τυφλός που δεν το είχες δει απο την αρχή....τα αρνητικά δεν φαίνονται απο την αρχή, έχουν την τιμή να έρχονται αργοπωρημένα στη μεγάλη γιορτή του έρωτα....Τώρα που νομίζεις οτι έχεις δώσει τα πάντα, τώρα που έχεις ρίξει τόσα δάκρυα για κάποιον που σου το λέει οτι δεν τα αξίζει, τώρα τι κάνεις;; Συνεχίζεις με την ελπίδα οτι θα σώσεις το καράβι απο το βούλιαγμα ή το βοηθάς να πάει να αναπαυτεί στο βυθό μια ώρα νωρίτερα;;;

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

ποιός πιστεύει οτι το κουτσομπολιό φέρνει ευτυχία;;


Ποιός θα πίστευε οτι το κουτσομπολιό και η συζήτηση για ανούσια θέματα θα μπορούσε να φέρει δυστυχία;;;Και όμως είναι αλήθεια οτι οι ρηχές συζητήσεις δεν προσφέρουν κάτι και δεν μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα. Αντίθετα οι σοβαρές συζητήσεις μπορούν να μας χαροποιήσουν στο τέλος της ημέρας. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Psychological Science προέκυψε ότι απο τους εθελοντές που συμμετείχαν τα ποσοστά είχαν ως εξής :

25% ένιωσε χαρούμενο που δεν έμεινε μόνο του έστω και για κάποια ώρα

70% πέρασε την ώρα του μιλώντας, συνδέοντας τη συζήτηση με την ευτυχία


Πηγή: troktiko.blogspot.com


Η έρευνα μιλάει απο μόνη της....Είναι σημαντικό να έχεις δίπλα σου άτομα που να τα εμπιστεύεσαι και να μπορείς να συζητήσεις σοβαρά μαζί τους.. Όλοι μπορούμε να είμαστε κουτσομπόληδες αλλά έτσι δεν κάνουμε τίποτα παραπάνω απο το να σχολιάζουμε τις ζωές των άλλων. Τα προβλήματα που μας απασχολούν δεν λύνονται έτσι. Μόνο αφού μοιραστούμε το πρόβλημά μας, θα νιώσουμε καλύτερα. Η συζήτηση είναι το μέσω που μπορεί να λύσει κάθε πρόβλημα.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Καρναβάλι Πατρών 2010

Πάτρα 13 Φεβρουαρίου..


Ξημερώνει σάββατο σήμερα και μαζί του ξεκινάνε οι καρνιβαλικές εκδηλώσεις - παρελάσεις του Δήμου Πατρέων....Ο καιρός αυτή τη βδομάδα που διασχίζουμε είναι κάτι χειρότερο απο το χάλια...βρέχει, ρίχνει χαλάζι και δεν συμμαζεύεται....Αυτό το γεγονός δεν θα πρέπει να μας πτοήσει!!!

Είναι ωραίο το αίσθημα της συμμετοχής στο καρναβάλι!!!Από group παράπονο δεν έχουμε! Μπορεί ο οποιοσδήποτε να διαλέξει τη στολή που του ταιριάζει!!Για ενημερωτικούς και μόνο λόγος να πούμε οτι γίνονται 2 παρελάσεις κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού. Η μία είναι το Σάββατο το απόγευμα και η άλλη το πρωί της Κυριακής η οποία ονομάζεται "Μεγάλη Παρέλαση" και όχι άδικα καθώς οι καρναβαλιστές διασχίζουν την Πάτρα απο την μια πλευρά στην άλλη και μαζί τους συμμετέχουν και τα άρματα!!Το αποκορύφωμα των αποκριάτικων εκδηλώσεων γίνεται το βράδυ της Κυριακής στον μόλο της Αγίου Νικολάου με το κάψιμο του καρνάβαλου!!Οι επισκέπτες να έχουν το νου τους γιατί αυτές τις μέρες τους δρόμους της Πάτρας τους διασχίζει ένα άρμα διαφορετικό απο τα άλλα που έχει την ευχάριστη εντολή να πετάει σοκολάτες στον κόσμο που βρίσκεται στους δρόμους αλλά και σε αυτούς που κάθονται αμέριμνοι στα μπαλκόνια τους!!!


Αξίζει να επισκεφτεί κανείς την Πάτρα γιατί εδώ χτυπάει η καρδιά του καρναβαλιού με το γλέντι να κυριαρχεί όλες τις ώρες της ημέρας!!!Τα πάρτυ είναι άφθονα για αυτούς που θέλουν να ξεδώσουν!!Η Πάτρα απο μόνη της είναι ένα μεγάλο πάρτυ!!!!Visit us!!

(Καλά ε ούτε να με είχε πληρώσει ο Δήμος για να κάνω promotion στην πόλη!!!χεχε Αλλά τι να κάνουμε??Αγαπάμε την πόλη που μας φιλοξενεί!!)


Να το πρόγραμμα του διημέρου!!


Σάββατο 13/2/2010


12:30 Οι σοκολατορίχτρες περιοδεύουν στους δρόμους της Πάτρας.

Θέατρα του δρόμου


18:30 Βραδινή ποδαράτη παρέλαση


Κυριακή 14/2/2010


14:00 Μεγάλη Παρέλαση


Τελετή Λήξης (Μόλος Αγίου Νικολάου)


Χορός πρέσβεων (Παλαιό Αρσάκειο)



Και έτσι για να προωθήσουμε και το Group μας να και η στολή μας!!