Προσαρμοζόμαστε;;;;

Προσαρμογή...

Πόσο εύκολη μπορεί να είναι η προσαρμογή σε ένα καινούριο πλαίσιο αναφοράς;

Ξέρουμε πως στο ζωικό βασίλειο, τα ζώα που θα προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους είναι αυτά που στη συνέχεια θα επιβιώσουν και θα αναπαραχθούν.

Τι συμβαίνει στον άνθρωπο όμως; 

Κατ'ευθείαν μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι των Guns n' Roses, Welcome to the jungle!

Ένα ατελείωτο, ανοργάνωτο και χαοτικό παρόν με αβέβαιο μέλλον. Το "κράτος" (και λίγα εισαγωγικά έβαλα) φροντίζει για εμάς. 

Η προσαρμογή σε νέες συνθήκες είναι δύσκολη, κακά τα ψέμματα, και χρειάζεται μεγάλα αποθέματα ψυχικής δύναμης για να αντέξει κάποιος και να βγει απο την κρίσιμη πρώτη περίοδο προσαρμογής. Όταν όλα έχουν ανατραπεί και τίποτα δεν είναι όπως το ξέρουμε πρέπει να το παλέψουμε με όση δύναμη κ πείσμα έχουμε. Βασικό όμως είναι να έχουμε και ανθρώπους δίπλα μας που να μας καθοδηγούν (γιατί υπάρχει πάντα το περιθώριο για λανθασμένες αποφάσεις), να μας βοηθάνε και να μας καθησυχάζουν όταν νιώθουμε down (below zero και δεν είναι σπάνιο αυτό).

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω την τρελή επιθυμία να γυρίσω τη ζωή μου ένα και δύο χρόνια πίσω και να παγώσω το χρόνο εκεί. Ονειρικά θα ήταν, αλλά η ζωή προχωράει και μας παρασύρει στο πέρασμά της. 

Δεν μου αρέσουν τα νέα πλαίσια αναφοράς, θέλω κάτι που το ξέρω και μου αρέσει. Το άγνωστο με φοβίζει και θέλω να το κρατάω σε μια απόσταση ασφαλείας απο μένα.... Αλλά αυτό εξακολουθεί να έρχεται απειλιτικό και σκοτεινό....