Στη σημερινή ανάρτηση θα αναφερθώ σε δύο διαφορετικές κατηγορίες που συναντάμε στη μουσική. Αυτές είναι: το μεινστριμ (κοινώς ότι ακούμε στο ραδιόφωνο από το πρωί μέχρι το βράδυ) και το Μέταλ.
Αυτά τα δύο είδη έχουν μερικές βασικές διαφορές στις οποίες θα ανεφερθώ στη συνέχεια της ανάρτησης. Ο περισσότερος κόσμος (ας μείνω στην Ελλάδα και ας μην επεκταχθώ παραέξω) ακούει ότι του σερβίρουν. Από τότε που βγήκε το νέο σουξέ του Οικονομόπουλου το έχω δει να βρίσκεται συνέχεια στην αρχική σελίδα του φβ!Έλεος δηλαδή, επειδή αποφάσισε κάποιος να προκαλέσει με το τραγούδι του είμαι υποχρεωμένη να βλέπω τον κάθε έναν να το ποστάρει και να χαίρεται κιόλας; Που είναι το επίπεδο των ανθρώπων αυτής της χώρας;;Και να ήταν μόνο αυτό.....;;;αχ από που να ξεκινήσω......Χατζηγιάννη;;;Κιάμο;;;Πλούταρχο;;; Βίσση (που την κάνανε και ριάλιτι να μάθουμε με ποιους δεν έχει πάει);;; Γιατί ο κόσμος κάθεται και ασχολείται με ένα είδος απο τυπωποιημένη μουσική και στίχο που δεν αφήνει τίποτα να υπονοηθεί;;;
Σε αντίθεση με όλα αυτά το "σατανικό" και "δαιμονικό" μέταλ δεν αποτελεί μουσική, για μερικούς, γιατί οι τραγουδιστές γκαρίζουν και τσιρίζουν....ναι ισχύει αυτό αλλά όχι σε όλο το μέταλ!Αγαπητέ αναγνώστη που απέχεις απο αυτό το είδος, σου έχω νέα!Το μέταλ χωρίζεται σε κατηγορίες και μπορείς να βρεις μέσα σε αυτό προτότυπες μελωδίες και τόσο ψαγμένους στίχους που θα σε κάνει να αναθεωρίσεις αυτά που ακούς και να αποκτίσεις μια πιο ολόπλευρη άποψη για τη μουσική.
Αυτός που ξέρει να ακούει μουσική δεν πρέπει να είναι δογματικός και να είναι κολλημένος σε ένα και μόνο είδος, και απευθύνομαι σε αυτούς που ακουν αποκλειστικά αυτά που κυκλοφορούν αυτήν την εποχή για να είναι μέσα στα πράγματα! Η κανονική και η αληθινή μουσική δε βρίσκεται στο πρόσκαιρο αλλα στο διαχρονικό.
Συνεχίζω να απορώ όμως πως γίνεται να πουλάει τόσο πολύ η υποκουλτούρα......θέμα μάρκετινγκ; φτωχή κριτική;; ανθρώπινη χαζομάρα;; πλύση εγκεφάλου;;
Θα καταλήξω μάλλον στην πλύση εγκεφάλου. Αν σου βάζω απο το πρωί μέχρι το βράδυ ένα συγκεκριμένο τραγούδι, μπορεί στην αρχή να το μισήσεις αλλά μετά απο τις 1000+ επαναλήψεις να έχεις μάθει τους στίχους απ'έξω και να το θεωρείς το καλύτερο τραγούδι της δεκαετίας!
Ένα ακόμα που έχω να προσθέσω όσο αφορά το μέταλ είναι ότι δεν γίνεται συνεχή αναφορά στον στίχο σχετικά με έρωτες, αδιέξοδα και διλλήματα!Είναι απλά τα πράγματα!έχουμε να ασχοληθούμε με πιο σοβαρά θέματα από το αν μου τηλεφωνούσες ή αν τα χεις με άλλη!Το μυαλό δεν είναι περιορισμένο να σκέφτεται ένα και μόνο πράγμα αλλά για να ξεφεύγει και να ξεδίνει που και που!
Μου τη σπάει η επιμονή μερικών που κατηγορούν κάτι το οποίο δε γνωρίζουν και ακολούθως να κατηγοριοποιούν τους πάντες και τα πάντα σύμφωνα με τη δική τους οπτική! Τι εννοώ: όσοι ακούνε μέταλ είναι κάφροι, όσοι ακουν κλασική μουσική είναι φλώροι κτλ κτλ....Έχεις κάτσει να ακούσεις κάτι πέρα απο καρρά και μιλάς;;Δικαίωμα να μιλήσει έχει αυτός και μόνο που έδωσε μια ευκαιρία σε κάτι πριν αποφασίσει οτι δεν είναι του τύπου του.....
Εγώ κράζω το μεινστριμ και ότι αυτό αντιπροσωπεύει γιατί κατα τη δική μου άποψη, δεν θεωρώ ότι ένας στίχος που γράφτηκε απλά για να προκαλέσει και μια μουσική που με παραπέμπει σε κανα 10αρια άλλα τραγούδια δε μου προσφέρει κάτι παρά μόνο αγανάκτιση για αυτόν που το έγραψε και για αυτούς που το ακούνε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου